Działania podejmowane przez rządy zdecydowanej większości krajów na świecie, polegające na fizycznym ograniczeniu rozprzestrzeniania się Covid-19 i prowadzące do zamknięcia wielu istotnych sektorów gospodarki, okazały się skuteczne epidemiologicznie. W zdecydowanej większości krajów rozwiniętych udało się ograniczyć liczbę nowych zakażeń na tyle, że mogły zostać podjęte decyzje o stopniowym „odmrażaniu” gospodarek. Wczesne dane sugerują, że te działania nie powodują ponownego, niekontrolowanego wzrostu liczby zainfekowanych.
Jednocześnie rządy i banki centralne, w ramach swoich kompetencji, podjęły działania o skali bez precedensu w nowoczesnej historii gospodarczej. Miały one na celu „zachowanie” kapitału produkcyjnego i ludzkiego w okresie, kiedy skutki zamknięcia gospodarek i spadek aktywności gospodarczej jest największy. Można mieć nadzieję, że gospodarka światowa przejdzie przez okres recesji w kondycji pozwalającej na szybkie odbudowanie zatrudnienia, w warunkach „otwierających” się rynków i odradzającego się popytu.
Jednym z kluczowych czynników, które będą determinowały rozwój sytuacji w kolejnych miesiącach, jest postęp w badaniach nad skutecznym lekiem lub szczepionką. Dostępne informacje sugerują, że mogą pojawić się one do ograniczonych zastosowań już pod koniec tego roku, a w ilościach masowych w pierwszej połowie przyszłego roku. Perspektywa stosunkowo szybkiego wprowadzenia szczepień powinna pozytywnie oddziaływać na nastroje konsumenckie i na sektor przedsiębiorstw.
W okresie ostatnich kilku tygodni spadło ryzyko scenariuszy skrajnie negatywnych, na skutek działań podejmowanych przez rządy i banki centralne, a także postępu w rozumieniu epidemii i badań nad szczepionką. Bardziej prawdopodobny wydaje się scenariusz relatywnie szybkiego (w okresie kilku kwartałów) powrotu do poziomu aktywności gospodarczej z 2019 roku. To przełożyłoby się na szybkie odreagowanie większości rynków akcyjnych i kredytowych na świecie: indeksy nominalnie już odrobiły około połowy strat odnotowanych w lutym i marcu tego roku.
Konstruktywny scenariusz dla gospodarki światowej, czyli stopniowy i trwały powrót aktywności gospodarczej do poziomów sprzed pandemii COVID-19, obarczony jest jednak wieloma istotnymi czynnikami ryzyka takimi jak: ciągle wysoka niepewność natury epidemiologicznej, czas, w którym dostępny będzie skuteczny lek lub szczepionka, ryzyko wynikające z trwałych zmian w zachowaniach konsumenckich (prowadzących do trwałego obniżenia poziomu konsumpcji/wzrostu oszczędności) czy też mniejsza niż oczekiwana skuteczność działań fiskalnych i monetarnych. Do tego dochodzą także ryzyka niebezpośrednio związane z epidemią, tj. ponowne zaostrzenie stosunków między USA i Chinami czy wybory prezydenckie w USA.